مروارید پرورشی؛ تاریخچه، انواع و نحوه پرورش

مروارید هنوز هم یکی از محبوب‌ترین سنگ‌های قیمتی جهان محسوب می‌شود که افراد شیک‌پوش و کلاسیک پسند از آن استفاده می‌کنند. مروارید تنها سنگ قیمتی است که توسط حیوانات زنده در اعماق دریا ساخته می‌شود و همین موضوع ارزش آن را چند برابر کرده است؛ چرا که سنگی نادر نیز محسوب می‌شود. مرواریدهای اصیل به دو دسته‌ی مروارید طبیعی و مروارید پرورشی تقسیم می‌شوند. مرواریدهای پرورشی یکی از زیرگروه‌های اصلی مرواریدها هستند که خود نیز انواع مختلفی دارند.

در این مقاله از «چرم بهمن» به معرفی مروارید پرورشی، تاریخچه‌ی آن، انواع و نحوه‌ی پرورش این نوع سنگ قیمتی خواهیم پرداخت.

مروارید پرورشی چیست؟

مروارید پرورشی با مداخله‌ی انسان در فرایند حیات صدف‌های آب شیرین یا آب شور به وجود می‌آید. برای تشکیل آن ، تکه‌ای از بافتی گوشتی را درون جانور نرم‌تن قرار می‌دهند و تا مدتی آن را به حال خود رها می‌کنند. با رشد صدف، مواد خارجی وارد شده، با لایه‌هایی از پوسته پوشیده می‌شود که ظاهری درخشان به آن می‌دهد. فرایند تشکیل کامل مروارید پرورشی و برداشت مروارید و خارج کردن بافت ممکن است ۲ تا ۳ سال طول بکشد. مرواریدهای پرورشی تنها به شکل گرد نیستند؛ بلکه ممکن است شکل‌های مختلفی مانند بیضی، نیمه گرد، گلابی مانند، دکمه‌ای و قطره‌ای نیز به خود بگیرند. همچنین، با اینکه بیشتر مرواریدها به رنگ سفید یا سیاه هستند اما می‌توانید مرواریدهای پرورشی را در رنگ‌های دیگری از جمله صورتی، سبز و نقره‌ای نیز پیدا کنید.

تاریخچه مروارید پرورشی

اولین تاریخ ثبت شده از مرواریدهای «ساخته‌ی دست بشر» به چین باستان در دوران سلسله‌ی سونگ برمی‌گردد. روش کشت مروارید در آن زمان نیز مشابه روش مدرن بوده است؛ چینی‌ها نیز یک شیء خارجی را (آنها از مجسمه‌ی سربی بودا استفاده می‌کردند) در پوسته‌ی صدف آب شیرین قرار می‌دادند و منتظر تکمیل مراحل تشکیل مروارید می‌ماندند.

مرواریدهای پرورشی در سال 1637 میلادی از طریق جاده ابریشم به اروپا راه یافتند و بین ثروتمندان محبوبیت زیادی پیدا کردند. دانشمندان اروپایی که مجذوب این مرواریدها شده و در پی درک جادوی خلق آن‌ها بودند، دو قرن بعدی برای تشخیص نحوه‌ی شکل‌گیری و توسعه‌ی فناوری‌های جدید برای تولید مرواریدهای پرورشی زمان صرف کردند.

میکیموتو کی کیچی، کارآفرین ژاپنی، نخستین کسی بود که در سال 1916 توانست مرواریدهای پرورشی متنوعی را تولید کند. روش او بلافاصله به‌صورت تجاری به کار گرفته شد و در نتیجه، مرواریدهای پرورشی معروف ژاپنی به نام آکویا به شهرت رسیدند. مرواریدهای اصلی آکویا توسط نوعی صدف کوچک به نام Pinctada fucata تولید شده‌اند.

تفاوت مروارید پرورشی با مروارید طبیعی چیست؟

مروارید طبیعی و مروارید پرورشی هر دو مروارید اصل محسوب می‌شوند؛ اما تفاوت اساسی آن‌ها در نحوه‌ی شکل‌گیری‌شان است. هر دو مروارید طبیعی و پرورشی زمانی شکل می‌گیرند که یک ماده‌ی تحریک‌کننده وارد نرم‌تنان یا صدف شده و باعث می‌شود که صدف به ماده محرک واکنش نشان دهد. مرواریدهای طبیعی زمانی ساخته می‌شوند که نرم‌تنان توسط اشیایی که وارد پوسته‌ی آن‌ها می‌شوند تحریک شوند. درحالی‌که مرواریدهای پرورشی زمانی تشکیل خواهند شد که انسان ماده‌ی محرک را خود به بافت نرم بدن جانور نرم‌تن وارد کند. مرواریدهای طبیعی و مرواریدهای ساخته‌ی دست بشر ویژگی‌های متفاوتی دارند؛ از جمله شکل، رنگ، درخشندگی و قیمت متفاوت.

انواع مروارید پرورشی

• آکویا: در بازار کشورهای غربی مروارید آکویا محبوب‌ترین نوع مروارید تولید شده در آب شور محسوب می‌شود. این نوع مرواریدها به رنگ سفید و کرم یافت می‌شوند و به دلیل تقارنی که دارند عموماً در ساخت گردن‌بند به کار می‌روند.
• مروارید پرورشی دریای جنوبی: این نوع مروارید که زاده‌ی آب‌های شور است اغلب در استرالیا، اندونزی و فیلیپین تولید می‌شود. رنگ آن بسته به نوع صدف استفاده شده، از سفید تا طلایی و نقره‌ای متغیر است.
• تاهیتی: این نوع مرواریدهای آب شور که عمدتاً در پلینزی فرانسه تشکیل می‌شوند، در طیف وسیعی از رنگ‌ها، از خاکستری، مشکی یا قهوه‌ای تا آبی، سبز، بنفش یا صورتی تولید می‌شوند.
• مروارید پرورشی آب شیرین: این نوع مروارید به‌صورت انبوه تولید می‌شود و به میزان زیادی در تولید زیورآلات و جواهرات به کار می‌رود. مروارید پرورشی آب شیرین در شکل‌ها، اندازه‌ها و رنگ‌های مختلفی تشکیل می‌شود و عموماً از سایر انواع مروارید ارزان‌قیمت‌تر است.

مزایای مروارید پرورشی

روش تولید مروارید پرورشی مشابه فرایندی است که هنگام شکل‌گیری مروارید طبیعی اتفاق می‌افتد. بااین‌حال، تفاوت آن‌ها در این است که مرواریدهای ساخته‌ی دست بشر با وارد کردن هسته‌ای به درون نرم‌تنان و تحت شرایط آزمایشگاهی کنترل شده ایجاد می‌شوند.

با این روش، پرورش‌دهندگان مروارید قادر خواهند بود که مرواریدهای بسیار بیشتری از آنچه که می‌توانند با استفاده از فرایندهای طبیعی تولید کنند، به دست بیاورند. از دیگر مزایای مرواریدهای پرورشی عبارت‌اند از:

• در مقایسه با مرواریدهای طبیعی مقرون‌به‌صرفه‌تر هستند.
• مانند مرواریدهای طبیعی بادوام هستند.
• نیاز به مراقبت چندان زیادی ندارند.

روش تشخیص مروارید پرورشی از مروارید طبیعی

1. رایج‌ترین راه برای تشخیص اینکه آیا مروارید پرورشی است یا خیر، نگاه کردن به سطح آن است. درصورتی‌که نشانه‌ای از خطی مشخص روی مروارید وجود داشته باشد، مروارید پرورشی است. در واقع این خط همان جایی است که صدف را برای قرار دادن هسته سوراخ کرده‌اند. چنین خطی در مروارید طبیعی وجود ندارد؛ چرا که مروارید طبیعی ساخته‌ی دست بشر نیست و به‌صورت طبیعی در نرم‌تنان تولید می‌شود.
2. یکی دیگر از روش‌های مناسب تشخیص ، بررسی واکنش مروارید زیر اشعه‌ی ماورای‌بنفش (UV) است. مروارید پرورشی نور فلوئورسنت از خود ساطع می‌کند، درحالی‌که مروارید طبیعی زیر اشعه‌ی فرابنفش واکنشی نشان نخواهد داد.
3. راه بعدی برای تشخیص نوع مروارید، آزمایش میزان خلوص آن است. آزمایش خلوص، ناخالصی‌های موجود در مروارید را آنالیز می‌کند و نتایج دقیق‌تری ارائه می‌دهد.

 

خواندن این مطلب پیشنهاد می شود : همه چیز درباره سنگ تایگر و خواص آن

 

کلام آخر

امروزه مرواریدهای طبیعی بسیار کمیاب هستند؛ به همین دلیل بیشتر بازار جهانی مروارید در اختیار مرواریدهای پرورشی است. پرورش‌دهندگان مروارید با الهام گرفتن از طبیعت برای ساخت سنگ‌های قیمتی دریایی، دریافته‌اند که چگونه انواع و اقسام مختلف مروارید را پرورش دهند. همین موضوع، این مرواریدها را به یکی از متنوع‌ترین جواهرات بازار تبدیل کرده است. اگر شما نیز به این نوع مروارید علاقه‌مند هستید می‌توانید برای تهیه زیورآلات سنگ و مروارید به بخش فروشگاه وب‌سایت «چرم بهمن» مراجعه کنید.